چرا ما ایرانی ها عصبانی هستیم

طبق گزارش از سایت خبر آنلاین بیش از نیمی از مردم ایران خشمگین و عصبانی هستند .

چرا ما ایرانی ها عصبانی هستیم

خوب همونطور که میدونید افراد ثروتمند هم در این آمار حظور دارند اینو گفتم که فکر نکنیم که تنها افراد فقیر هستند که ناراحت و عصبانی هستند بلکه انسان های ثروتمند زیادی هم وجود دارند که با ناراحتی و غضب به زندگی خود ادامه میدهند . از صحبت های من بد برداشت نشه چون قراره آگاهی بهتون بدم که فوق الاده به کارتون بیاد و بتونید اونو توی زندگیتون اجرا و آرامش رو تجربه کنید.

اکثر مردم بر این باورند که ناراحتیشون به خاطر نداشتن پوله و اگر پول داشتند حتما آدم شاد و سلامتی بودند و جالب اینجاست که اگر از یک ثروتمند بپرسیم آیا پول برای شما آرامش آورده میگه نه بلکه آرامش جزئی از ثروت منه.

بسیاری از عزیزان میبینم که نگرانند از اینکه بچه ام الان توی مدرسه با کسی دعوا میکنه یا نه درسش رو میخونه یا نه؟ افرادی که نگرانه اجاره مغازه و اجاره خانه هستند ! افراد دیگه ای که نگران ارتباطشون با همسرشون هستند که نکنه کاری کنم که ناراحت بشه و یا چیکار کنم که شاد بشه !  افرادی که نگران درآمدشونن ! نگران پرداخت بدهی و اقساطشون هستند ! افرادی که نگران آینده ی خودشون و عزیزانشون هستند! کسانی که به مشکل خوردند و نگرانند که آیا این مشکل من درست میشه یا نه!

وقتی دوستم بهم میگه چرا انقدر الکی خوشی بزار من یه سوال ازت بپرسم چرا تو انقدر الکی ناراحتی؟ برای همین سوال پیش میاد که چرا ما ایرانی ها عصبانی هستیم.

موضوع دقیقا همینه ، در مثال های بالا میبینید که مردم نگران چیزهایی هستند که هنوز اتفاق نیوفتاده و فقط نگرانند که اتفاق منفی نیوفته به جای اینکه شاد باشند و با شادی و احساس خوب مطمئن باشند که مسئله شون حل میشه ، وقتی از این افراد بپرسیم خوب نگران نباش حل میشه نه تنها آروم نمیشه بلکه با عصبانیت بیشتر میپرسه چطور؟ و باید بگم همونطوری که ناراحتی نمیشه اگر شاد باشی و ایمان داشته باشی با آرامش میبینی که شدنیه.

بزرگ ترین مشکل ما نداشتن ایمان و قبول نکردن مسئولت زندگی خودمونه . طرف میره وام میگیره و میبینه که سود چندین برابر باید بپردازه با دستان خودش امضا میکنه و خودش رو در چاله ای از مشکلات میندازه اونوقت میگه چرا فلان رئیس جمهور به ما کمک نمیکنه چرا یارانه نمیدن چرا وام اینطوریه و چراهایی که تنها از کلام آدم های با ذهن فقیر بلند میشه حالا دیدید چرا ما ایرانی ها عصبانی هستیم؟ اما انسان های شاد و مسئولیت پذیر میدونن که اگر وامی میگیرند دیگه نگرانی نداره چون خودشون امضا کردند و خودشون باید بپردازند و دنبال انداختن گناه به گردن دیگران نیستند .

بی مسئولیتی یکی از بزرگترین عامل عصبانیت انسان های کوته فکر است. کسانی که دنبال این هستند که دیگران بهشون کمک کنه و یا دستی از غیب بیاد و بهشون یاری برسونه و حرکتی نمیکنند و اگر هم حرکت میکنند بر این باور هستند که باید برای هر کاری آشنا داشت و چون من ندارم کارم نمیشه و با ناراحتی و عصبانیت کارهاشو پیش میبره که این عصبانیت به خانواده ی خودش هم سرایت میکنه و میبینیم که با همسر و فرزندانش بد رفتاری میکنه و این ریشه در نگرانی و عصبانیت دارد.

یادم میاد دوستم میگفت اصلا دستم نمیره کار جدیدی انجام بدم حرکت رو به جلو بکنم و پیشرفت کنم ازش پرسیدم دلیلش چیه؟ گفت نگرانم که کارمندانم رو تنها بذارم و نتونن کارشونو به نحو احسنت انجام بدن و از درامدم عقب بیوفتم و من در مقابل بهش گفتم دو مورد وجود داره اینکه افراد نالایق و بی تخصص سر کارت هستند و برای اینکه پول کمتری بدی این افراد رو استخدام کردی با اینکه اگر افراد متخصص و کار بلد رو استخدام کنی نه تنها به رشد شرکتت بلکه برای تو پولسازی میکنند و دیگخ نیاز نیست نگران باشی و مورد بعدی اینه که فکر میکنی تو با مغز کوچک و احساس نفسانیت میتونی همه چیزو درست کنی و هیچ توکلی به قدرت نا محدود خداوند نداری که اجازه بدی اون زندگی تورو هدایت کنه و اگر مشکلی برات پیش بیاد ناراحت و نگران میشی که چرا این اتفاق افتاده با اینکه اگر اون اتفاق به ظاهر بد برای تو نمی افتاد شک نکن اتفاقات خوب خودشو بهت نشون نمیداد .

یکی از دوستانم دست فروش ادکلن میکرد ، ادکلن هارو پشت پیکان میریخت و مفروخت تا یک روز که ماشید این دوستمون رو دزد زد و چون تا حدودی به قوانین جهان هستی و ایمان به خدا و اتفاقات آگاه بود در اون شرایط بسیار بسیار بد و سخت که هم جنس و ماشینش رفت هم مدارک و پولهایی که کار کرده بود رفت تونست آرامشش رو به سختی حفظ کنه و با توکل به خداوند به نشانه هایی که بهش داده میشد جواب بده که خدارو شکر تا الان با کمترین فعالیت درآمدی چند برابر بیشتر از اون روزها داره .

اینکه من تمام نگاهم به جیب پدرم باشه که بهم پول بده اگر روزی کم داد و یا نداشت که بهم پول بده ناراحت و عصبانی میشم چون مسئولیت زندگیمو به دست خودم نگرفتم که کار کنم و ثروت بسازم . عموم مردم تمام نگاهشون به دست دولته که بهشون پول بده یارانه بده بیمه کنه بدون اینکه مسئولیت زندگی خودشونو به عهده بگیرن و ثروتساز بشن و هرچی که خواستن بخرن و انقدر درآمد داشته باشند که به دولت وام بدن اما میبینیم که تمام این اختشاشات خیابانی به خاطر بی مسئولتی اشخاص هست که میگه اگه من پول ندارم مسئولش دولته ، اگه بیمه گرون شده مسئولش دولته به جای اینکه بگه اگه من ظعیفم مسئولش خودمم و خودم باید تلاش کنم و مسئولیت پذیر باشم و خودم رو با هر نرخی بیمه کنم و مقتدارنه قدم بردارم ، جالب اینجاست که بزرگترین مشکل افراد عصبانی هزینه ها و کمبود کار هست با اینکه اگر از یک آدم ثروتمند بپرسی که آیا کار کمه میخنده و اگر بگیم آیا هزینه ها به شما آسیب زده میگه نه اصلا چون من به فکر افزایش درآمدم تا پرداخت هزینه ها.

توصیه من به عزیزان دلم اینه که به جای نق زدن و نارحتی و عصبانیت قدمهامونو برداریم برای ساختن یک زندگی ایده آل و به جای نشستن و انجام کارهای تکراری تغییر کنیم و از ذهن فقیرانه ی خودمون خارج بشیم و از خداوند بخواییم که لطف و قدرتش رو در زندگیمون جاری کنه همونطور که در زندگی ثروتمندان جاریه چون به قدرت نا محدود خداوند ایمان دارند و با توکل به لطف و قدرت و بخشندگی خداوند قدم بر میدارند و عمل میکنند نه چشمشون به دولته نه نگاهشون به بانک نه درگیره ناخواسته ها و نداشته ها هستند بلکه شکرگزار داشته هاشونند و با لذت زندگی میکنند و مسئولیت پذیری دارند و نگران نیستند چون میدونن که خدا راه رو هموار میکنه و اینها تنها و تنها قدم بر میداند.

پس فراموش نکنیم فراوانی در جهان زیاده ، مسئولانه قدم برداریم و نگاهمون رو از خارج از خودمون برداریم و با توکل برای موفقیت جلو بریم.

ثروتمند و خلاق باشید