رهایی از بدبختی ها
به نام مالک جهان هستی به نام او که مارا خلق کرد تا خلق کنیم در زمین
خدارو شاکر و سپاسگزارم بابت اینکه به من اجازه ی دوباره ی زندگی داد تا در کنار شما عزیزان باهمدیگه آموزش ببینیم یاد بگیریم تا از کیفیت بالاتری از زندگی رئ تجربه کنیم. خدایا شکرت.
در همایش جهرم که در دانشگاه پیام نور توسط جناب استاد قصابی جهرمی برگزار شد و همه رو به فکر و تامل وا داشت بدبختی ها بود که همه ی ما درگیرش هستیم، چون در روزمرگی به سر میبریم و انقدر افکارمون مشغول مشکلات ناخواسته شده که فراموش کردیم زنده ایم.
محمد قصابی جهرمی متخصص مذاکره و فروش همایش رهایی از بدبختی
موضوع چی بود؟
صدا و سیما یک سوالی رو مطرح کرد به این موضوع که آخرین باری که احساس خوشبختی کردی کی بود؟ و در خیابان از مردم رهگذر این سوال رو میپرسیدند که آخرین باری که احساس خوشبختی کردی کی بود؟
واکنش های بسیار جالب از هر فرد نشان داده میشد، یک نفر سکوت میکرد، یک نفر گریه، یک نفر حالش بد شد و گفت یادم نمیاد، نفر بعدی گفت من اصلا سوالتو نمیفهمم و دیگری گفت دو سال پیش، دوران بچه گی، وقتی وضعیت مالیم خوب بود و یکی گفت از بدبختی بخوایی بهت میگم ولی خوشبختی نمیدونم، جواب های بسیار منفی و متنوع دیگه ای که خیلی عجیب بود.
تمام این افراد چون عادت کردن به دیدن نداشته هاشون، بدبختی هاشون و مشکلاتشون، فراموش کرده بودند همون لحظه خوشبخت ترین هستن، خوشبخت از سلامتی از زنده بودنشون از لباس تنشون از آرامششون از خدایی که دارن و کنارشونه، ولی متاسفانه چیزی رو میدیدن که وجود نداشت و چون بهش بها داده بودن در بدبختی خودشون زندگی میکردن.
شنیدم که پیر مردی در دوران کرونا بهش اکسیژن وصل کرده بودند و بعد از چندین روز حالش خوب شد و قرار شد از بیمارستان مرخص بشه ولی اجازه ی ترخیص بهش نمیدادند به دلیل اینکه چند روزی از اکسیژن بیمارستان استفاده کرده بود برای زنده ماندنش و باید بابت این زنده ماندن مبلغ نه میلیون به بیمارستان میپرداخت، آره دوست من چقدر از خدا هوا و اکسیژن رایگان و بی منت میگیریم ولی شکرگزارش نیستیم و همیشه نگران و عصبی و ناراحتیم. هروز از خدا سلامتی دریافت میکنیم ولی بابت شکرگزار نیستیم ولی اگر سلامتیمون به خطر بیوفته باید بابتش به آدم ها پول بدیم. چقدر بابت عمری که داریم و زنده ایم بابتش شکرگزاریم؟ ولی اگر در حال مرگ باشیم باید زندگیمونو بدیم که پزشکا مارو به زندگی برگردونن.
آره دوست من چقدر به این موضوع شناخت داریم و بهش توجه کردیم؟ موضوعی که توی یکی از سمینار های جهرم صحبت شد همین بود که هواسمون به دارایی ها و داشته ها و نعمت ها نیست و تمام نگاهمون به خلع و مشکلات و بدبختی های زندگیمونه، برای همین روز به روز بیشتر و بیشتر در آشغال زندگیمون فرو میریم چون در مورد همین آشغال ها صحبت میکنیم و توجه میکنیم اما حواسمون نیست که توجهمون به چیه.
دقیقا این همون موضوعی بود که سمینار رو تکون داد و مردم یادشون امد خدایی کنارشونه و هر لحظه داره بهشون رزق و نعمت میده ولی حواسمشون نیست. حواسشون نیست که سالمن که تندرست و قادرند، حواسشون نیست که فرزند و خانواده دارند، حواسشون نیست که زیر سقف زندگی میکنند، حواسشون نیست که زنده اند ولی خوب حواسشون هست که بدبختن و جالب اینه که اپر ازشون بپرسید بدبختیتون چیه فقط میگن پول. متاسفانه خوشبختی برای این افراد در پول خلاصه شده.
امیدوارم در چاله ها و مشکلات زندگی به جای توجه به بدبختی ها حواسمون باشه قدرتی کنارمونه که همه ی اینارو حل میکنه اگه ما هم حواسمون بهش باشه. اگه مریضیم شکرگزار باشیم اگر بی پولیم شکرگزار باشیم اگر مشکلات زیاده توی زندگیمون شکرگزاره داراییمون باشیم که داریمش و به خوبی ها و زیبایی ها توجه کنیم و ببینیم معجزه ی خداوند چطور در زندگیمون جاری میشه و خداوند چگونه نقشش رو در زندگیمون بازی میکنه. فقط دارایی هاتو ببین تا بهش افزوده بشه.
برای رهایی از بدبختی تنها به داشته هاتون توجه کنید و خدارو شکر کنید.
امیدوارم هرجا که هستید ثروتمند و خلاق باشید.